Stanley Ruszczynski

Ciesząca się dużym sukcesem coroczna Konferencja Pracując Psychoanalitycznie z Parami ma w tym roku swoją piątą edycję. Z tej okazji skupiono się na świadomych i nieświadomych związkach między parą seksualną a rodziną, zarówno tą rodziną tworzoną przez parę, jak i wewnętrzną rodziną nieświadomie zamieszkującą w każdym z członków pary. Te przeplatające się interakcje tworzą świadomą i nieświadomą dynamikę, która podczas konferencji będzie badana w oparciu o teorię relacji z obiektem oraz teorię połączenia. Myślę, że będzie to bardzo pomocne w praktyce klinicznej terapeutów par i rodzin. Chciałbym zakończyć cytatem z Brittona:

„Małżeństwo – czasem sakramentalne, czasem zawarte na mocy umowy społecznej, a czasem nawet odznaczające się właśnie przez swoją nieobecność – pozostaje w centrum “życia rodzinnego”. Myślę, że dzieje się tak dlatego, że idea pary spotykającej się po to, by spłodzić dziecko jest kluczowa dla naszego życia psychicznego – niezależnie od tego, czy do niej dążymy, sprzeciwiamy się jej, zdajemy sobie sprawę z bycia jej efektem, zaprzeczamy jej, rozkoszujemy się nią czy jej nienawidzimy”.