Daniela Lucarelli prelegentka V Konferencji przedstawia najważniejsze wątki ze swojego wystąpienia:
“Praca z dziećmi i młodzieżą skłoniła psychoanalityków do poważnego rozważenia kwestii interwencji w środowisku i rodzinie pacjenta. Psychoanalitycy pracujący z rodzinami podkreślają, jak ważne jest przyglądanie się funkcjonowaniu rodzin i par, zwłaszcza, gdy granice self są kruche, międzypokoleniowe delegacje ciążą na organizacji tożsamości jednostek, a funkcjonowanie w relacjach jest oparte na działaniu i konkrecie. Dlatego psychoanalitycy uważają pracę z rodziną pacjenta za użyteczną nie tylko w celu ustanowienia dobrego przymierza terapeutycznego i nie tylko jako element wspierający terapię.
Leczenie połączeń (Pichon-Rivière, 1985) staje się w związku z tym kluczowe w pracy z rodzinami, a także z parami rodzicielskimi. O samym połączeniu można myśleć jak o trzecim elemencie nieświadomie współtworzonym przez członków rodziny (Nicolò, 2014).
Z tego punktu widzenia rodziny są postrzegane jako zinternalizowany system połączeń, a nasza uwaga skupia się na badaniu nieustających wzajemnych interakcji między intrapsychicznymi światami jednostek oraz interpersonalnym funkcjonowaniem ich rodzin.
Grupy rodzinne radzą sobie z nieświadomymi fantazjami oraz lękami za pomocą obron indywidualnych oraz transpersonalnych, czyli wspólnych wytworów wszystkich członków rodziny. Przedstawiony sposób myślenia potwierdza materiał kliniczny pochodzący z terapii pary i rodziny”.
Zachęcamy do wysłuchania całości wystąpienia i rejestracji na naszą konferencję. Zapisy tutaj
Photo by Annie Spratt on Unsplash